The tiger who got punishment for telling the truth

One day a tiger and a donkey met each other. Donkey told tiger see the color of grass that I am eating right now is blue..
Tiger replied, you fool,grass is green in color. And it is a universal truth. Donkey began to argue with him. Dawn gave way to dusk but their argument didnt see a sunset... At last both of them decided to go to jungle court.
The king of the jungle,Lion, patiently heard both their statements and arguments. The lion ordered to imprison the tiger for 1 month.
All other animals hearing this judgement looked at each other. Donkey was so happy and proud. Once donley left the court, tiger asked the Lion, oh king lion, you me and everyone know that grass is green not blue. Then why u punished me ?
Lion replied, you know him verywell that he will not admit his faults. He is so stubborn that he will not even think about changing his opinion even though it is wrong. Still you argued withhim, you wanted to change his perception and it led you till here in the court.
This is a punishment for you not because you were wrong but because you fought with a wrong person.

From this story, we too have many things to learn. People who are around us are so different that some will be like the donkey in this story who will never change their ways for good. Do not attempt to change them... Just listen to them and leave.. Arguments will make your mood worser. Lots of pain but no gain...stay away from them which will make your life easier.

The man and his window pane

One day, a man was sitting near his window and watching the neighbour taking care of his plants in garden. He called his wife and told "see how shabby his looks are. He is a well settled person cant he dressup well?" From then he used to notice the neighbour through his window and complaining about his looks... It became a habit for him. One day his wife came inside the room hearing him telling bad about his neighbor. She immediately took one sponge and cleaned the window pane. The next moment the man looked outside and astonished. His neighbors garden was so beautiful and the man taking care of the plant looked even more handsome and happier. Wife came to him and told "It was your window pane which was dirty,not our neighbour of his surroundings. Without realising that you started complaining about him. "

We can relate this incident to some people in our life... they dont realise about their weak points or faults.They dont realise what all blessings they have got. Instead they will complain about others for all that happens to them. They will always compare their life with others and dwell with self-indulge on own sorrows or misfortunes.

Stop complaining. Start living life the way you wish to.

ഞണ്ടുകളുടെ നാട്ടിൽ

ഇപ്പോൾ ദിവസവുമുള്ള ആശുപത്രി സന്ദർശനങ്ങളിൽ ഒരുപാട് മുഖങ്ങൾ കാണാറുണ്ട്. പല ഭാഷകൾ സംസാരിക്കുന്നവർ ...പല വേഷങ്ങൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്നവർ... പലതരം അസുഖമുള്ളവർ ...ദിവസവും പതിനായിരങ്ങളാണ് വന്നുപോവുന്നത്. ആദ്യ ദിവസം ഈ തിരക്ക് കണ്ട് മനസ്സിൽ അറിയാതെ തോന്നിപ്പോയി ഇത്രയധികം രോഗികളോ ഈ നാട്ടിൽ  എന്ന് . ആശുപത്രിക്ക് മുൻപിലുള്ള വിനായകനെ പ്രാർത്ഥനയോടെ വണങ്ങിക്കൊണ്ടു മനസ്സിൽ വലിയൊരു ഭാരവുമായി Oncology department ൽ ഡോക്ടർ appointment നു വേണ്ടി കാത്തുനിൽക്കുന്ന എന്നോട് ഒരു 30 -32 വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ആൾ ചോദിച്ചു ഇവിടെ oncology ഇൽ നല്ല doctor ആരാണെന്ന് അറിയുമോ ? ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളും ആശങ്കയും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന എന്നോട് ... ഞാൻ പറഞ്ഞു "അറിയില്ല , internet ൽ search ചെയ്ടിട്ടാ ഞങ്ങൾ വന്നത് എന്ന് ". അയാൾ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ എവിടെയോ മറഞ്ഞു ...ഞാൻ Mobile ഇൽ Cancer  നെ പറ്റി പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ search  ചെയ്‌തുകൊണ്ടിരുന്നു. കുറച്ചു നേരത്തിനുശേഷം അയാൾ വീണ്ടും വന്നു 
" നിങ്ങൾ ഏതു Site ഇൽ ആണ് Search ചെയ്തത് ?"
എനിക്ക് നല്ല  ദേഷ്യം തോന്നി ... കുറച്ച കടുത്ത സ്വരത്തിൽ  പറഞ്ഞു Practo ൽ  search ചെയ്തു നോക്കിക്കോളൂ   എന്ന് ....അയാൾ വീണ്ടും പോയി ...   അപ്പോൾ തന്നെ തിരിച്ചു  വന്നു വീണ്ടും ചോദ്യം "നിങ്ങൾ ഏതു Doctor ആണ് കാണുന്നത് "
എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യം സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു ...എന്നാലും ഞാൻ കടുത്തൊന്നും പറയാതെ Doctor  ൻറെ പേര് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു...
കുറേ ദിവസങ്ങൾ പിന്നിട്ടു അച്ഛനേയും കൂട്ടിയുള്ള ആശുപത്രി സന്ദർശനം പതിവായി...വളരെ വിഷമം ഉണ്ടായെങ്കിലും എല്ലാവരും ആ അവസ്ഥയോടു പൊരുത്തപ്പെട്ടു ... എല്ലാം വേഗം മാറി തിരിച്ചു  വരുമെന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിൽ ഞങ്ങൾ മക്കൾ മാറി മാറി ദിവസവും  അച്ഛനെയും കൂട്ടി radiation  നു പോയി വന്നു . മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളിൽ ഞാനായിരുന്നു അച്ഛന്റെ കൂട്ട് . അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം radiation റൂമിൻറെ പുറത്തിരിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ  ഇറങ്ങിവരുന്നു... എന്റെ  കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി ഒന്നുകൂടെ ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി .. അതെ  ഇത് അയാൾ തന്നെയാണ് ....അന്ന് എന്നോട് സംസാരിച്ച ആൾ ....
ഞാൻ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല അന്നത്തെ ആ ചോദ്യങ്ങളെല്ലാം ഒരു രോഗിയുടെ ഉത്കണ്ഡകളായിരുന്നെന്ന്...Cancer  എന്ന മഹാമാരി പിടിച്ചുകുലുക്കിയ ഒരു മനസിന്റെ രോദനങ്ങളായിരുന്നെന്ന് ....

ഇന്ന് ഞാൻ ഇതെഴുതുമ്പോൾ എന്റെ അച്ഛൻ ഞങ്ങളുടെ കൂടെയില്ല....മികച്ച ചികിത്സ കിട്ടിയിട്ടും ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവരാൻ കഴിയാതെ പോവുന്ന ഒത്തിരിയേറെ ആളുകളുടെ കൂടെ ഞങ്ങളുടെ അച്ഛനും...
ആ അപരിചിതനായ വ്യക്ത്തി രോഗത്തെ തോൽപ്പിച്ച് ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങിക്കാണുമോ ...അങ്ങനെയാവട്ടെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു ....അങ്ങനെ ആയിക്കാണുമെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു ....
അന്നത്തെ എൻറെ  വാക്കുകൾ മനസ്സിൽ മുറിപ്പെടുത്തിയെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കു സഹോദരാ .....